تمرينات هوازي باعث افزايش توانايي ماهيچه هاي تنفسي مي شود.

سال ها پيش از واژه قلبي و عروقي و همچنين قلبي ريوي براي نشان دادن آمادگي استفاده مي شد. اما کنون صحبت از آمادگي هوازي است. تغييرات ايجاد شده در اين واژه پس از سال ها تحقيق در زمينه اثرات ورزش روي جسم ايجاد شده است. واژه هوازي نشان دهنده اهميت يافتن انتقال اکسيژن و استفاده از آن است که همگي با ورزش بهبود مي يابد. فوايد تمرين مداوم روي عضلات اسکلتي و توانايي استفاده از اکسيژن توسط آن ها از راه اکسيداتيو يا هوازي مشخص شده است اين مطلب به شما کمک خواهد کرد تا متوجه شويد که تمرين چگونه باعث ايجاد تغييرات در فيبرهاي ماهيچه اي تنفسي و انتقال اکسيژن حجم خون قلب و عروق سيستم غدد داخلي متابوليسم چربي استخوان ها، تاندون ها و رباط ها خواهد شد با اين آشنايي متوجه اهميت تمرينات اختصاصي در برگزاري بهتر برنامه مورد نظر خود نيز خولهيد شد.

اثرات تمرين

وقتي شما ورزشي مثل پياده روي را در سطحي بالاتر از فاعاليت روزمره خود انجام مي دهيد عضلات و بقيه سيستم هاي بدن خود فشار وارد مي آوريد اگر اين تمرين را به طور منظم تکرار کنيد ( مثلا يک روز در ميان ) بدن شما به اين فشار وارد آمده به وسيله ورزش عادت مي کند ورزش باعث تغييراتي در عضله مي شود که اجازه فعاليت و ورزش بيشتري را در آينده ايجاد مي کند. در درون فيبرهاي ماهيچه اي ساختمان هايي به نام ريبوزوم وجود دارد که بر اثر ورزش پروتئين هاي اختصاصي  مثل آنزيم هاي هوازي را مي سازند تمرينات مداوم منجر به افزايش تجمع و عضلات آنزيم هاي اکسيداتيو و افزايش اندازه و تعداد مينوکندري ها مي شود جايي که تام متابوليسم اکسيداتيو در آن جا انجام مي شود.

عضله اوليه هدف تمرين

عضله اوليه هدف تمرينات است اثرات تمرينات هوازي روي عضله به استفاده از اکسيژن بستگي دارد تمرينات اثرات زير را روي عضله دارد.

1-   افزايش غلظت آنزيم هوازي جهت شکستن چربي ها و کربوهيدرات ها و توليد انرژي از ATP

2-   افزايش اندازه و تعداد مينوکندري ها که در بيرون آنها انرژي هوازي توليد مي شود.

3-   افزايش توانايي عضله براي استفاده از چربي به عنوان منبع انرژي

4-   افزايش اندازه ماهيچه اي که در تمرينات ازآن استفاده شده است، تمرينات آهسته و طولاني توانايي هاي اکسيداتيو فيبرها عضلاتي و اکسيداتيو آهسته را بالا مي برد در حالي که تمرينات شدند و زياد

5-   افزايش ميوگلرين براي حمل اکسيژن از سلولي به متيوکندري در فيبر هاي عضله

6-   افزايش تعداد مويرگ هاي تغذيه کننده فيبرها

سيستم هاي تغذيه کننده و حمايتي تمرينات

سيستم هاي قلبي ريوي عروقي عصبي غدد و... تغذيه دهنده و حمايت کننده فعاليت هاي عضلات هستند تمرينات هوازي باعث افزايش توانايي و قابليت تنفس افزايش حجم خون و تسريح انتقال آن به عضله افزايش توانايي قلبي- عروقي بهبود مکانيسم هاي عصبي و هورموني مي شود.

تنفس و انتقال اکسيژن

تمرينات هوازي اندازه ريه ها را تغيير نمي دهد بلکه باعث افزايش توانايي ماهيچه هاي تنفسي مي شوند. تمرينات باعث افزايش حجم باقي مانده که قسمتي از ناتواني ريه است و بلا استفاده مي ماند مي شود. حجم با افزايش سن و عدم فعاليت افزايش مي يابد و به اين صورت بالاخره توانايي ورزشي را کاهش مي دهد. با تمرينات هوازي اين کاهش توانايي آهسته تر مي شود و در طول زندگي تنفس مناسب و کافي را تضمين مي کند تمرينات همچنين موجب افزايش حداکثر تهويه ريوي مي شود. 150 ليتر در دقيقه يا بيشتر در مقايسه با 120 ليتر در دقيقه يا کمتر براي فرد بدون تمرين تنفس آهسته تر و عميق تر موثر تر است زيرا در هر تنفس مقدار بيشتري هوا به قسمتي از ريه مي رسدکه در آن تبادل اکسيژن و دي اکسيد کربن روي مي دهدتمرينات انتقال اکسيژن از ريه به خون با بهبود مي بخشد که اين به خاطر تنفس خوب و حجم خوب خون کافي جاري در عروق است.

حجم خون

از مدتها پيش مي دانيم که آمادگي هوازي با هموگلوبين رابطه نزديکي دارد و افزايش حجم خون و هموگلوبين باعث بهبود و نرمي مي شود. اخيراً پي برده اند که کاهش توانايي و ظرفيت سيستم قلبي عروقي رابطه نزدکي دارد.

قلب و عروق              

مي دانيم که تمرينات مداوم باعث کاهش ضربان قلب در حال استراحت و افزايش مقدار خوني مي شود که در هر ضربه از قلب به درون عروق پمپ مي شود به نظر مي آيد که تمرينات روي ضخامت عضله قلب و آنزيم هاي هوازيو متيوکندري اثر کمي مي گذارد قلب آماده از چربي به عنوان منبع انرژي بهتر استفاده مي کند شايد به خاط اين که ورزش قطر عروق کروناري را بيشتر و رسيدن اکسيژن به قلب را تسريح مي کند. در هنگام ورزش عروق خوني ماهيچه فعال انبساط مي يابد در حالي که در بقيه ارگان ها منقبض مي شود و خون به محلي که بايد از آن استفاده شود هدايت مي شود. همچنين تعداد مويرگها در ماهيچه فعال افزايش مي يابد تا فيبرهاي ماهيچه اي را که قطرشان زياد شده است تغذيه کند.

سيستم عصبي ورزشکاران در اثر تمرين از نظر ساختار بدن انرژي کمتر استفاده مي کند تا به سرعت لازم برسد ساعت ها تمرين باعث راحتي و استفاده مناسب از نيرو براي رسيدن به نتيجه مي شود اين حالت به خصوص در شنا و اسکي مشاهده مي شود اما مي تواند در دو و دوچرخه سواري نيز مشاده شود تمرينات باعث مي شود از طريق ارتباط با مرکز کنترل قلب در نفر پايانه هاي عصبي روي فيبرهاي عضله بتواند توانايي تعديل ضربان قلب در حين ورزش را پيدا کنند.

سيستم غدد داخلي

بسياري از هورمون ها در تنظيم انرژي نقش دارند. اپي نفرين، کوتيزول، تيروکسين، گلوکاگون و هورمون رشد باعث افزايش قندخون مي شوند. و انسولين تنها هورموني است که قند خون را کاهش مي دهد. هورمون هاي که باعث بالا رفتن قنر خون در زمان ورزش شديد افزايش مي يابد وقتي که سطح قند خون پايين مي افتد اپي نفرين و هورمون رشد در به حرکت درآوردن چربي از بافتهاي چربي کمک مي کنند عضله تمرين يافته محل مناسبي براي استفاده از چربي به عنوان منبع انرژي است بنابراين کربوهيدرات کمتري در عضله و کبد ذخيره مي شود درهنگام ورزش وقايعي در بدن اتفاق مي افتد که منجر به شکسته شدن چربي تري کلسيد و آزاد شدن اسيدهاي چرب داخل مي شود. اسيدهاي چرب آزاد براي استفاده در عضله و يا قلب در دسترس قرار مي گيرند در هنگام ورزش شديد در عضلات اسيد لاکتيک ساخته مي شود و از عمل آپي نفرين که در دسترس گذاردن اسيدهاي چرب آزد است جلوگيري مي کند در اين مواقع عضللات مجبور به استفاده از ذخيره معده گليلوژن عضله جهت کسب انرژي مي شوند. تمرينات باعث افزايش توانايي اکسيداتيو عضله مي شود و در نتيجه توليد اسيد لاکتيک کاهش مي يباد و باعث استفاده بيشتر از چربي به عنوان منبع بزرگ انرژي مي شود. بنابراين مجدداً بايد به اين نکته توجه داشت که سوختن چربي يکي از مهم ترين پامدهاي زندگي فعال و /امادگي جسماني است.

ترکيب بدن

ترکيب بدن به مقادير نسبي چون چربي و هچنين وزن بدن چربي بدن گفته مي شود اگرچه وزن بدن بدون چربي در حين تمرين نسبتاً بدون که متعابقا باقت چربي کم مي شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: