غير از سقوط و يا ريزش بهمن که گاهي به مرگ منجر مي شود، تغييرات ارتفاع نيز بيماري هايي به دنبال دارد

اين روزها کوهنوردي به يکي از رشته هاي مورد علاقه و در دسترس جوانان تبديل شده است و چون در اغلب نقاط ايران رشته کوههايي براي صعود وجود دارد، بيشتر جوانان تعطيلات آخر هفته خود را به صورت گروهي يا انفرادي در دامنه کوهها سپري مي کنند. در اين بين تعدادي نيز کوهنوردي را به طور جدي و حرفه اي دنبال مي کنند.

کوهنوردي يکي از رشته هاي پر هيجان و در عين حال پر مخاطره است. همچنين ازجمله رشته هايي است که ورزشکاران در آن در يک قدمي مرگ قرار دارند. چنانچه در سال گذشته رشته کوه هاي هيماليا جان « محمد اوراز » و در سال جاري جان « داود خادم » و دکتر بهارلو، پزشک کوهستان را گرفت اما غير از سقوط يا ريزش بهمن که گاهي به مرگ منجر مي شود، تغيير ارتفاع نيز بيماري هايي به دنبال دارد. به همين منظور نخستين کنگره بين المللي پزشکي ارتفاع با همکاري فدراسيون پزشکي ورزشي و فدراسيون کوهنوردي کشور برگزار شد.

براي کوهنوردان در تغيير ارتفاع بيماري هاي زيادي ممکن است اتفاق بيفتد، از جمله مشکلات تغذيه اي، ريوي و سردرد که حتي گاهي کوهنوردان را از ادامه صعود باز مي دارد. براي بسياري از کوهنوردان به ويژه جواناني که به صورت آماتور کوهنوردي مي کنند هم هوايي ( سازگاري بدن با ارتفاع جديد ) لازم است و گاه تا رسيدن به هم هوايي مشکلاتي براي فرد پيش مي آيد.

غير از سوانحي از قبيل سقوط و بهمن زدگي ( هيپوترمي ) و سرمازدگي، شايع ترين بيماري در ارتفاع که تقريباً بيش از 60 درصد کوهنوردان در ارتفاعات بالاي 2500 متر دچار آن مي شوند کوه گرفتگي است که در صورت بي توجهي به خيز ريوي يا مغزي و در نهايت مرگ منجر مي شود. کوه گرفتگي هنگامي پيش مي آيد که افراد بطور يکباره به ارتفاع بالاي 2500 متر صعود کنند و سازگاري مناسب با آن ارتفاع را نداشته باشند. سردرد که بارزترين علامت ان است به همراه تهوع، استفراق، بي اشتهايي، ناتواني در خواب، سستي و گيجي از نشانه هاي ديگر کوه گرفتگي هستند.

طبق تعريف انجمن بين المللي سر درد، سردرد ناشي از ارتفاع به سردردي گفته مي شود که در مدت 24 ساعت پس از صعود يکباره به ارتفاع بالاي 3000 متر حداقل با يکي از نشانه هايي که در ارتفاع وجود دارد همراه باشد.

براي بسياري از کوهنوردان به ويژه کوهنوردان جواني که براي نخستين بار قصد صعود مي کنند، زمان خيلي مهم است. آنها اغلب اوقات بدون توجه به سردردهاي خود صعود را ادامه مي دهند که مي تواند براي سلامتي آنها خطر آفرين باشد. در ارتفاعات فشار اکسيژن کم است و هم هوايي براي کوهنوردان به ويژه کساني که مبتدي هستند، مش کل مي شود. در صورت بي توجهي به علايم کوه گرفتگي ممکن است کوهنورد خيز ريوي ناشي از ارتفاع و خيز مغزي ناشي از ارتفاع دچار شود. زمينه ژنتيک در ابتلا به کوه گرفتگي بسيار پرنگ است و برخلاف تصور عده اي، آمادگي جسماني و فيزيکي هيچ نقشي در اين زمينه ندارد بلکه عامل ژنتيک و سابقه بيماري بسيار مهم تر است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: